ၾကယ္ေတြသဘင္ခင္းလို႔ ႏွင္းေငြ႕ေတြလိႈင္
ဆီးမီးလည္း ၿမိဳင္ပါတ့ဲ လတန္ေဆာင္တိုင္
တမ္းတကာ ေရႊရင္ေမာ
လြမ္းေသာ စိတ္မွာ ငိုင္..။
ျမတ္ကထိန္ တစ္ႀကိမ္သာခင္းတာမို႔
မက်ိန္ပါ ႀကံဳခ်င္စမ္းပါဘိ.
အို.. ဒီရင္မွာ မခ်ိပါေပါ့ မွန္းဆမိေသး...။
မုန္႔ဖိုးရယ္ ကိုယ္စီ..
အလီလီစုပါလို႔
မ်ားလူသူငါ ေကာင္းမႈျပဳမယ္လို႔
ေမာင္ႏွမေတြ အေၾကာင္းျပဳခ့ဲတယ္..
ေတာင္းဆု တစ္ခုတည္း...။
မနည္းပါ မ်ားတယ္ေတာ့ မဟုတ္..
အ႐ုပ္ေတြပံုစံခ်ိဳးပါလို႔
လူသာငယ္ သဒၵါေတြႁကြယ္လို႔ရယ္..
ေငြအသျပာ စုကာေပါင္းခ့ဲတယ္..
ေကာင္းမႈျပဳပြဲ..။
စာေရးတံခ်ီ မဲလွန္ၿပီဆို္ျပန္ေတာ့
ပြဲထံအမီ တို႔ေတြအေျပးလွမ္းတယ္..
ဘယ္ေက်ာင္း ဘယ္ကိုယ္ေတာ္
ဘယ္လိုသာကံထူးပါလို႔ တို႔ပေဒသာ သိမ္းကာျမန္းပါ့မယ္..
မွန္းဆေမွ်ာ္ေတြး..။
ညေနေမွာင္ရီ ကထိန္ထီသိမ္းခ်ိန္မေတာ့
နိဗၺာန္ဆီ မွန္းရည္ကာလွဴျပန္တ့ဲ
အရြယ္စံု ဂုဏ္သိမ္မျခားလို႔ရယ္
လာပါေလ ေကၽြးကာေမြးတ့ဲ
စတုဒီသာပြဲ..။
ေမာင္က ႏွမကို ခ်ီ.. ညီက အစ္ကိုကိုမွီ.
လူစည္ခ်ိန္ ေပ်ာက္မွာစိုးလို႔ရယ္..
ဆီးမီးခြက္ ကိုယ္စီကိုင္လို႕
ဘယ္အိမ္မွာ ဘာေတြေကၽြး
အေအးအေဖ်ာ္ ေဆးေဖာ္ကာတိုက္ၾကပါလိမ့္
တစ္အိမ္ဝင္ တစ္အိမ္ထြက္
ျမည္းစမ္းၾကေသး..။
အၿပံဳးရယ္ ကိုယ္စီ
ေအးလာခ်ိန္ အေႏြးသာေအာင္
ေမာင္ရယ္ အစ္ကိုရယ္ ေထြးလို႔ရယ္
အိမ္ျပန္ခ်ိန္တန္ၿပီးမို႔ရယ္
ျမန္းၾကေနာက္ေၾကာင္း..။
အမိရယ္ ေဒြးေဒၚ
အဘိုးအဘြား အေပၚ
မေတာ္တေရာ္ ျပဳျပစ္မွားမိရင္
ခြင့္လႊတ္ရန္ ရြယ္ရည္
လက္အုပ္ကိုခ်ီပါလို႔ ေျမေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္လို႔ကြယ္
ေတာင္းပန္ဆုေတာင္း..။
တို႔တစ္ေတြ ကိုယ္စီ
အေဝးတစ္ေနရာဆီ ေရာက္ေနခ့ဲၿပီမို႔
ငယ္ျဖစ္ေဟာင္းေတြးေမွ်ာ္
ကေလးအေဖာ္ဘဝရယ္က
အေတြးအေပ်ာ္စေလးမ်ားကို
မေတြးေသာ္ မေမ့စေကာင္း..။
